در برابر موسیقی و جهان موسیقی فکری بسیار باز و پذیرا دارد .برای اوکه موسیقی را دنیایی بی حد و مرز و بی انتها می داند اسارت در کلیشه ها و قالب های فکری خشک و بسته که می خواهند از موسیقی صرفا استفادۀ ابزاری داشته باشند قابل پذیرش نیست
سیزده ساله است که همراه پدرش به قصد سفری چند ماهه عازم
شهر کلن ِ آلمان می شود . بنا به پیشنهاد پدر برای فراگیری گیتار کلاسیک برای کلاس
های دانشجوی جوانی به نام روزبه مؤذنی در مرکز فرهنگی شریف (شریف سِنتر)
شهر کلن ثبت نام می کند .
پدر برایش گیتاری تهیه می کند و به مدت سه ماه
هر هفته زیر نظر روزبه آموزش می بیند.هنوز در آلمان به سر می برد که جنگ ایران و عراق خاتمه می یابد. نوجوانی که تحت تأثیر تبلیغات مدرسه برای پیوستن دانش آموزان،
به خطوط مقدم جبهه شوق داشته ،توسط خانواده مهار و به جای اسلحه گیتار بدست می
گیرد،و امروزبه عنوان یکی از سرشناسترین نوازندگان گیتاربیس ایران محسوب می شود.
نخستین بار وقتی هفت سال دارد ،پدر که دستی بر
ساز داشته،تعلیم پیانو کلاسیک را برای او شخصا به عهده می گیرد.
آشنایی من با او بر می گردد به سال 2011 میلادی
،زمانیکه باادامۀ تحصیل موسیقی در لندن در تلاش بودم تا تمام موسیقی دانان ایران
را در گروهی فیس بوکی گرد هم آورم و امروز خوشحالم از فرصت پیش
آمده برای گفتگو با
وی.
آنچه می خوانید مصاحبۀ من است با آرمین مستعد ،موسیقی
دان، نوازندۀ گیتار بیس،کنترباس و مدرس گیتار بیس در مدارس موسیقی شهرکُلن – آلمان
با بازگشت به ایران سه سال نزد شهرام خان بلوکی تعلیم
گیتار کلاسیک و فلامنکو می بیند و پس از آن در حدود دو سال تحصیل گیتار را در حضور
بابک امینی ادامه می دهد.
همزمان با آغاز دوران خدمت سربازی در سال 1374
تصمیمش را برای تغییر ساز از گیتار آکوستیک به گیتار الکتریک بیس عملی می
سازد،هرچند فرصت زیادی نمی یابد تا به تمرینها رسیدگی لازم را داشته
باشد.
سال 76 با گروه موسیقی فوژان به رهبری حمیدرضا دیبازرآشنا می شود و به عنوان
نوازندۀ بیس به آنها می پیوندد ودرنتیجه، این آشنایی و تمرینات پیگیراومسبب پیشرفت
چشم گیری در نوازندگی اش می گردد .
(همکاری آرمین با ارکستر فوژان از سال 76 آغازو
تا سال 78 ادامه می یابد)
وی کمی بعد برای آموختن تکنیک های بیشتر سازش دوره
هایی را با بابک ریاحی پور می گذراند که بدون
شک بر نوازندگی اش تأثیر خاصی داشته
است.آرمین از بابک ریاحی پور به عنوان
بازگردانندۀ گیتاربیس به موسیقی ایرانِ
بعد از گذار از انقلاب و سالهای جنگ یاد می کند
از جمله گروه های موسیقی که با آنها همکاری می
کند گروه موسیقی صفیرعرش است که از تلفیق اشعار مولانا با موسیقی هارد راک
آثار زیبایی را خلق کرده بودند.
سپس در سال 1378 ، آرمین با گروه آریان
آشنا می شود و برای مدت پنج سال به عنوان نوازندۀ گیتار بیس با گروه همکاری می کند
. البته وی به گفتۀ خودش همزمان با گروه
ها و بند های دیگری همکاری دارد که از جملۀ آنهامی شود به گروه پیکولو ونیز همکاری
با سارا نائینی خوانندۀ زن ایرانی اشاره کرد، و نیز به عنوان نوازندۀ بیس با
بسیاری از گروه های موسیقی زیر زمینی ایران در اجراهای کوچک همراه بوده است.
سال 2004 میلادی ،به قصد مهاجرت به کشور آلمان ،
از ایران خارج می شود و پس از گذشت یک سال از حضورش در آن کشور در یک کارگاه
موسیقی* دو روزه با امیدپوریوسفی کرمانی آشنا می شود که این آشنایی آغاز همکاری او
با گروه موسیقی( پروژۀ) تپش 2012 با مدیریت امید پوریوسفی را رقم می زند.
آشنایی
اش با مِستِر شیرازی نیز در تپش 2012 اتفاق می افتد زمانی که هردو عضو این گروه
بوده اند.
همراه با تپش 2012 یک سری
اجراهای مختلف داشته،
در سال 2006گروه تپش 2012 در یک جشنوارۀ موسیقی در آلمان موفق به کسب مقام اول می
شود که پیامد آن کنسرت های بزرگ تری بوده که از آن زمان تا سال 2008 به دفعات
برگزار می گردند. از سال 2008 به بعد به دلیل تغییر شهر محل سکونت همکاریشان کمرنگ
می شود تا اینکه در سال 2009 آرمین همراه
با مِستِر شیرازی فعالیت های مشترک جدی تری را آغاز می کنند.
در گفتگو با آرمین به این نتیجه می رسم که در
برابر موسیقی و جهان موسیقی فکری بسیار باز و پذیرا دارد .برای اوکه موسیقی را دنیایی بی حد و مرز و بی انتها می داند
اسارت در کلیشه ها و قالب های فکری خشک و بسته که می خواهند از موسیقی صرفا
استفادۀ ابزاری داشته باشند قابل پذیرش نیست.آرمین آنقدر در دنیای ریتم ها و ملودی
ها غرق است که حدو مرزهای دست وپا گیر را کنار گذاشته و در یک کلام می گوید : من
عاشق گروو هستم،سازم هم ساز گروو هست.
احساس رقص و حرکتِ حاصل از ریتم هایی چون ریتم
موسیقی فانک، راک (Groove) {
سالسا، رگی، فیوژن و سول غربی و موسیقی شش هشت
وخالتور ایرانی را گروو می گویند}
سال ها اجرای زنده بر روی استیج های بین المللی
، همراهی با موسیقی دان هایی از هر ملیت و فرهنگی چه در استودیو و چه در اجرای
زنده سبب شده تا آرمین بگوید که از نظر او موسیقی بد وجود ندارد!
این سلیقۀ شنونده است که سبکی را می پسندد و
سبکی را نمی پسندد. همانطور که همه علاقه ندارند ظاهری مشابه به هم داشته باشند!
آرمین برای اینکه بتواند خود را به استانداردهای
بین المللی در نوازندگی بیس نزدیک کند، با وجود گذراندن کارگاه های موسیقی بسیار، در
سال 2007 تصمیم می گیرد برای تحصیل موسیقی در آلمان وارد کنسرواتوار شود، شرایط
سنی اش باعث می شود که تنها انتخابش کنسرواتوار خصوصی باشد که در آنجا دو سال 2007 و
2008 را به تحصیل می پردازد و در این زمان با افراد بسیاری در تجارت موسیقی آلمان
ارتباط برقرار می نماید.
هرچند به سبب اجراهای زندۀ بی شماری که داشته دیگر نواختن بر روی استیج
برایش یک عادت شده ،با این حال هر بار روی استیج رفتن برای او با شوق و هیجان خاصی
همراه است.
در سال 2008
در پروژۀ تپش 2012 همراه شاهین
نجفی در فستیوال بزرگ (بوخوم توتال)* در شهر بوخوم - آلمان روی استیج می رود. و پس
از آن در سال 2010 در کشور سوئد برای یک
تور سه روزه که مربوط به جشنواره هیپ هاپ ایرانی بوده با شاهین روی استیج ساز می
زند که این تور پایان همکاری او با شاهین
نجفی عنوان می گردد.
همچنین در همان سال به دلیل عدم حضور بیسیست
گروه کیوسک ،آرمین نوازندگی بیس را درفستیوال موسیقی (مُرگن لند فستیوال)* برای
گروه کیوسک به عهده می گیرد.
هرچند آرمین مستعد از سال 2009 به
عنوان یکی از اعضای ثابت گروهی با نام " مِستر شیرازی اند دی اکسایل ارکسترا
" * می باشد و سعی کرده تا تمام خلاقیت های نوازندگیش را در گروه به کار گیرد .
با این حال به دلیل سابقه و کارنامۀ اجراهای زنده اش بسیاری از خوانندگان و
هنرمندان ایرانی ساکن کشور های مختلف ،برای تورهای خود از حضور آرمین استفاده می
کنند ،گرچه به قول آرمین اکثرا ترجیح اولشان این است که به سراغ نوازندگان ارزان
قمیت تر و کم دردسر تر بروند. با این حال برای آنهایی که کیفیت نوازندگی روی استیج
کنسرت هایشان اهمیت دارد آرمین همیشه همراه خوبی بوده است.
از همکاری اش با شادمهر عقیلی پرسیدم .خاطرم بود
که در توری شادمهر را همراهی می کرد.
آرمین توضیح می دهد که اواخر سال 2011 و تمام
سال 2012 را همراه شادمهر در تور بوده و در کشورهایی از جمله آلمان،
ترکیه،قبرس،سوییس و کشورهای اسکاندیناوی برنامه اجرا کرده.
خاطرم می آید که بهار گذشته در لندن منتظرآرمین
بودم که به دلیل مشکلات اقامتش نتوانست تور را در بریتانیا همراهی کند.
با این
حال گویا بهار امسال نیمۀ دوم ماه مارس درلندن سامی بیگی را همراهی خواهد کردو در
لندن به روی استیج خواهد رفت.
از آرمین در رابطه با فعالیتش در گروه مستر
شیرازی می پرسم.
هرچند ترجیحش این است که در رابطه با گروه با
خود مسترشیرازی نیز گفتگویی داشته باشم ،با این حال توضیح می دهد که سبک موسیقی اش
ترکیبی است از موسیقی جهان و موسیقی الکترونیک که به صورت ادغام شده نام آن
وُرلدترونیک نامیده می شود.ترکیبی از ریتم های ایرانی،عربی،ریتم های بالکان،راک و
ریتم های ترکیبی دیگر
آرمین که به عنوان نوازندۀ حرفه ای گیتار بیس به
فعالیت در شهر کلن مشغول است ،نگاه عمیق و جامعی نسبت به موسیقی ایران این روزها
دارد.او برایم می گوید که هرچند ماه یکبار وقت می گذارد و هرآنچه از ایران ،به
صورت موزیک ویدیو یا فایل صوتی و غیره ،تازه از راه رسیده است را با دقت گوش می
دهد ونیز نسبت به موسیقی لس آنجلس هم بی تفاوت نیست .هرچند اضافه می کند که به
نظر او آنقدری که موسیقی ایران در ده سال گذشته در داخل کشور پیشرفت داشته و بچه
های موسیقی ایران با وجود محدودیت ها و موانع توانسته اند تمام خلاقیت و
توانایی خود را در بهبود موسیقی شان به کار برند، نمی توان شاهد چنین رشدی در
موسیقی ایرانیان خارج از ایران بود.
از دید آرمین موسیقی ایران در داخل مرزهای ایران از هر
نظر پیشرفت بیشتری به نسبت موسیقی ایرانیان مقیم کشورهای دیگر جهان داشته است.
نکته ای که برایم جالب است این که او با دیدن هر
موزیک ویدیویی سعی می کند بگردد و ببیند که آیا خوانندۀ مورد نظر توان اجرای
زنده هم دارد یا نه؟آیا می تواند یک آهنگ را و یک کنسرت را زنده اجرا کند؟ چرا
که به گمان او با پیشرفت صنعت ضبط و تولید صدا این روزها می شود هرخطایی را به
بهترین نحوی در پروسۀ تولید اصلاح کردو از دید او که یک نوازنده است هیچ چیز به
اندازۀ اجرای زنده نمی تواند بیانگر توانمندی هنری اجرا کننده باشد.
موسیقی یعنی عشق، موسیقی یعنی زندگی، موسیقی
یعنی احساس اینکه هرروز حرکت رالمس می کنی .
از آرمین خواستم تا فهرست کوتاهی از چند آلبوم
که در ضبط آنها همکاری داشته را برایم نام ببرد.
در ایران
گروه آریان : آلبوم های " گل
آفابگردون " و " و اما عشق"
گروه پیکولو آلبومشان رسما منتشر نشده و
با این حال می توانید به لینک صفحۀ فیس بوکشان مراجعه نمایید :
گروه راما/ سارا نائینی : آلبوم
"راما"
در آلمان
گروه ایرانی
-Mr. Shirazy & the exile orchestra
- Album "Back to Evolution"
و گروههای غیر ایرانی
-micro clocks - Album "circular waves "
-Carmen Brown & the elements - Album "It's All
For You"
-Simon Jakobi & Band - Album
"Tales from a
Good Old-Fashioned Lover"
آلبوم غیر ایرانی در دست تهیه
-Fado soulto/Miguel Granja - سبک موسیقی مدرن پرتقالی
(مصاحبۀ
سارازواره ای با آرمین مستعد ، موسیقی دان، نوازندۀ گیتار بیس،کنترباس و مدرس
گیتار بیس در شهر کلن آلمان)
لینک صفحۀ فیس بوک آرمین مستعد
عناوین غیر فارسی آمده در متن
*Bochum total
*Morgen land festival
*Mr. Shirazy & the exile orchestra
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر